Παραμονή Χριστουγέννων πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από τις λαμαρίνες που κρατούν φυλακισμένη την ιστορική πλατεία Ελευθερίας, ζητώντας να παραδοθεί το συντομότερο δυνατό στην πόλη ως πάρκο και να μην προχωρήσουν οι σκέψεις για δημιουργία υπόγειου πάρκινγκ. Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο που μοιράστηκε στον κόσμο:
Πλατεία Ελευθερίας, όχι Πλατεία Λαμαρίνας
Εδώ και κάμποσους μήνες, η Πλατεία Ελευθερίας, ένα από τα κεντρικότερα και ιστορικότερα σημεία της πόλης μας, βρίσκεται περίκλειστη με λαμαρίνες. Η ιστορία είναι γνωστή: ο Δήμος αποφάσισε επιτέλους την ανάπλασή της, έκλεισε -σωστά- το πάρκινγκ που υπήρχε και προχώρησε στην κλασική διαδικασία της ανάθεσης του έργου σε ιδιώτη μετά από μειοδοτικό διαγωνισμό.
Έκτοτε το έργο δεν προχώρησε, καθώς και αυτός ο εργολάβος αποδείχτηκε αφερέγγυος. Επέβαλε απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες, με κακοπληρωμένους ή και απλήρωτους εργαζόμενους, και στο τέλος εξαφανίστηκε. Άλλο ένα παράδειγμα για το πώς η εκχώρηση των δημόσιων έργων σε ιδιώτες, με βάση μάλιστα εξωπραγματικές εκπτώσεις, οδηγεί σε κακοδιαχείριση, ατέρμονες παρατάσεις, φουσκωμένους λογαριασμούς και υπερκέρδη, αφήνοντας τελικά στην πόλη απροσπέλαστα λαμαρινόφρακτα εργοτάξια.
Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις των αρμοδίων, η νέα διοίκηση του Δήμου αναζητεί νομική φόρμουλα για να καταγγείλει τη σύμβαση με τον εργολάβο και ταυτόχρονα -ακολουθώντας την πεπατημένη- διερευνά ξανά το ενδεχόμενο να κατασκευαστεί υπόγειο πάρκινγκ κάτω από την πλατεία. Με τα υπάρχοντα δεδομένα και μέχρι να παρθούν αποφάσεις, να προκηρυχθούν διαγωνισμοί και να υλοποιηθούν, είναι σίγουρο ότι θα ζήσουμε για χρόνια με τις λαμαρίνες -αιώνιο σύμβολο της ανικανότητας της Διοίκησης.
Εμείς συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τα αυτονόητα. Στο κέντρο της πόλης μας δεν χρειαζόμαστε περισσότερα ΙΧ, αλλά περισσότερο ελεύθερο δημόσιο χώρο. Εναλλακτικές για πάρκινγκ υπάρχουν σε μικρή απόσταση (για παράδειγμα στο λιμάνι). Ακόμα περισσότερο, δεν χρειαζόμαστε ακόμα ένα αιώνιο εργοτάξιο και μάλιστα σε ένα ιστορικό και παράκτιο ακίνητο.
Γι’ αυτό, προτείνουμε, πριν από οτιδήποτε άλλο, αφού διώξει ο Δήμος άμεσα τον εργολάβο από την πλατεία, τα συνεργεία του να ρίξουν τις λαμαρίνες και να διαμορφώσουν έναν ελεύθερο κοινόχρηστο χώρο με δέντρα, παρτέρια και και υπαίθριους καθιστικούς χώρους ώστε να αποδοθεί προς χρήση στους κατοίκους της πόλης εντός ολίγων ημερών, μέχρι τουλάχιστον αποφασιστεί τι μέλλει γενέσθαι.
Βέβαια, αυτό μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους ως απτό παράδειγμα ότι για να τιμήσουμε την ιστορική μνήμη και να ομορφύνουμε την καθημερινότητά μας δεν χρειάζονται εργολαβίες των 5 εκατομμυρίων ευρώ.
Τέλος, στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στο εργοτάξιο της Πλατείας Ελευθερίας που έμειναν απλήρωτοι και ζητάμε και γι’ αυτούς το αυτονόητο: άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων!
7 thoughts on “Πλατεία Ελευθερίας, όχι Πλατεία Λαμαρίνας”