Πολιτισμός – Παιδεία – Αθλητισμός

Πολιτισμός

Εισαγωγικά

  1. Ο πολιτισμός σε μια σύγχρονη πόλη

Ο ρόλος του πολιτισμού στη ζωή μιας σύγχρονης πόλης είναι ιδιαίτερα σημαντικός και πολύπλευρα επιδραστικός. Ο πολιτισμός διαδραματίζει πολλούς ρόλους και προσφέρει πολλαπλά οφέλη σε μια πόλη και στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Συγκεκριμένα:

  1. Έκφραση και δημιουργία: Μέσω του πολιτισμού, οι κάτοικοι μιας πόλης εκφράζονται καλλιτεχνικά, συναισθηματικά και πνευματικά, είτε δημιουργώντας οι ίδιοι/-ες πολιτιστικά έργα είτε αποτελώντας το κοινό τους, μιλούν για όσα αγαπούν και για όσα τους ενοχλούν, αναπτύσσουν πολυδιάστατα την προσωπικότητά τους, ανακαλύπτουν νέους κόσμους.
  2. Έκφραση και ελευθερία: Βασικό στοιχείο μιας ελεύθερης και ανοιχτής κοινωνίας είναι η ανεμπόδιστη έκφραση που παίρνει την αποτελεσματικότερη μορφή της μέσα από τις διάφορες εκφάνσεις της τέχνης. Ιδιαίτερα σε περιόδους όπως τη σημερινή όπου νεοσυντηρητικές και φασιστικές ιδέες επιδιώκουν να γίνουν κυρίαρχες, ο πολιτισμός μπορεί να παίξει καίριο ρόλο στην υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης.
  3. Ταυτότητα και ταύτιση: Ο πολιτισμός συμβάλλει στο να καθορίζεται η ταυτότητα μιας πόλης και των κατοίκων της. Μέσω των εικαστικών και των παραστατικών τεχνών, της μουσικής, της λογοτεχνίας, της γλώσσας και των παραδόσεων, ο πολιτισμός βοηθά να διαμορφωθεί ένα ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο πολιτιστικό προφίλ για μια πόλη.
  4. Μνήμη και ιστορία: Σε άμεση αλληλεπίδραση με το προηγούμενο, ο πολιτισμός συνδιαμορφώνει την ιστορική μνήμη και καλλιεργεί συλλογικές αφηγήσεις και αναπαραστάσεις, συχνά μη κυρίαρχες στη δημόσια σφαίρα, που μπορούν να αποτελέσουν ουσιαστικά αντιπαραδείγματα στον σύγχρονο τρόπο ζωής και δράσης. Εξάλλου, «ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη», όπως γράφει ο Μίλαν Κούντερα στο «Βιβλίο του γέλιου και της λήθης».
  5. Κοινωνική ολοκλήρωση και αλληλεπίδραση: Ο πολιτισμός λειτουργεί ως μέσο επικοινωνίας και συνεννόησης μεταξύ των ανθρώπων. Ανοίγει τον δρόμο για την αλληλεπίδραση και την κατανόηση μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων και ομάδων πληθυσμού, συμβάλλοντας έτσι στην κοινωνική συνοχή και τη συναδέλφωση ανθρώπων με διαφορετική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και κουλτούρα.
  6. Παιδεία και μάθηση: Ο πολιτισμός είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην παιδεία και την ανάπτυξη των ατόμων. Οι πόλεις που προσφέρουν πλούσια πολιτιστική ζωή παρέχουν ευκαιρίες για μάθηση, καλλιέργεια της φαντασίας, και εκπαίδευση στους τομείς της τέχνης, της μουσικής, του θεάτρου και άλλων πολιτιστικών εκφράσεων.
  7. Ποιότητα ζωής και ευζωία: Ο πολιτισμός προσφέρει στους κατοίκους μιας πόλης ποικίλες δραστηριότητες και ευκαιρίες για ψυχαγωγία, αναψυχή και εκπαίδευση. Με την ύπαρξη μουσείων, θεάτρων, κινηματογράφων, βιβλιοθηκών και χώρων πολιτιστικής συνάντησης, βελτιώνονται σαφώς οι δυνατότητες για καλύτερη ποιότητα ζωής των κατοίκων.
  8. Οικονομική ανάπτυξη και τουρισμός: Είναι προφανές ότι, παρότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό, ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης μιας πόλης. Μέσω της πολιτιστικής κληρονομιάς, των μουσείων, των φεστιβάλ, των πολιτιστικών εκδηλώσεων και εναλλακτικών μορφών τουρισμού, μια πόλη μπορεί να προσελκύσει τουρίστες, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ενισχύσει τον τοπικό εμπορικό τομέα.

Συνολικά, ο πολιτισμός συμβάλλει στη δημιουργία μιας πλούσιας, δυναμικής και ζωντανής πόλης, προωθώντας την κοινωνική συνοχή, την πολιτισμική ποικιλομορφία, την εκπαίδευση, την ποιότητα ζωής και την οικονομική ανάπτυξη.

  1. Ο ρόλος του δήμου στον πολιτισμό

Ο δήμος μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του πολιτισμού σε μια πόλη. Η δημοτική αρχή και οι υπηρεσίες του δήμου έχουν τη δυνατότητα και την ευθύνη να προωθήσουν και να στηρίξουν τον πολιτισμό σε τοπικό επίπεδο. Ο δήμος στον πολιτισμό θα πρέπει να λειτουργεί κυρίως ως διευκολυντής (facilitator) των υπαρχόντων καλλιτεχνικών εγχειρημάτων, δημιουργώντας παράλληλα και τις συνθήκες για να γεννιούνται ακόμη περισσότερα, και μόνο συμπληρωματικά ως χορηγός ή χρηματοδότης. 

Σε κάθε περίπτωση ο ρόλος του δήμου στον πολιτισμό δεν μπορεί να διέπεται από όρους κέρδους ή από ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Επιπλέον, ο δήμος δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τον πολιτισμό κατά βάση ως μέσο ενίσχυσης της τουριστικής ανάπτυξης της πόλης, προωθώντας πολιτιστικές δράσεις με κύριο κριτήριο την τουριστικότητά τους, και δη τη βραχυπρόθεσμη επίδρασή τους στον τοπικό τουρισμό. Αντίθετα, η λογική που θα πρέπει να τον διέπει είναι ότι η ανάπτυξη του πολιτισμού της πόλης αφορά πρώτα και κύρια τους ίδιους τους κατοίκους της.

Οι πιθανές κατευθύνσεις προς τις οποίες οφείλει να κινηθεί ο δήμος για την ανάπτυξη του πολιτισμού περιλαμβάνουν τα εξής:

  1. Πολιτιστικοί χώροι: Ο δήμος μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία, διάθεση και τη συντήρηση πολιτιστικών χώρων όπως μουσεία, θέατρα, αίθουσες συναυλιών, βιβλιοθήκες, εκθεσιακούς χώρους και πολιτιστικά κέντρα για την παρουσίαση και την πραγματοποίηση των πολιτιστικών εκδηλώσεων των καλλιτεχνών. Αυτοί οι χώροι μπορούν επίσης να παρέχουν μια πλατφόρμα για την προβολή της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς, τη διοργάνωση εκδηλώσεων και την εκπαίδευση.
  2. Πολιτιστικές εκδηλώσεις και φεστιβάλ: Ο δήμος μπορεί να οργανώνει, να διευκολύνει, να υποστηρίζει και να προωθεί πολιτιστικές εκδηλώσεις και φεστιβάλ στην πόλη. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μουσικές συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, χορευτικά γεγονότα, τοπικά φεστιβάλ και πολιτιστικές εκδηλώσεις για τη γιορτή της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
  3. Προώθηση και προβολή: Ο δήμος μπορεί να προωθήσει τα έργα και τις δραστηριότητες των καλλιτεχνών, προβάλλοντάς τα στην τοπική κοινότητα και διαφημίζοντάς τα σε ευρύτερη κλίμακα. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της προβολής σε πολιτιστικά γεγονότα, δημοτικά και άλλα τοπικά μέσα ενημέρωσης, διαδικτυακές πλατφόρμες και κοινωνικά δίκτυα.
  4. Προώθηση της εκπαίδευσης και της συμμετοχής: Ο δήμος μπορεί να προωθήσει την πολιτιστική εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση σχετικά με τον πολιτισμό στην τοπική κοινότητα μέσω πολιτιστικών προγραμμάτων, εκπαιδευτικών εργαστηρίων, ενίσχυσης του ρόλου των δημοτικών βιβλιοθηκών και ενθάρρυνσης της συμμετοχής των κατοίκων σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Επίσης, μπορεί να παρέχει ευκαιρίες περαιτέρω κατάρτισης και στους ίδιους τους καλλιτέχνες, προκειμένου να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, να επεκτείνουν τις γνώσεις τους και να ανταλλάξουν ιδέες με άλλους καλλιτέχνες.
  5. Προώθηση της πολυπολιτισμικότητας και της πολιτιστικής ανταλλαγής: Ο δήμος μπορεί να διευκολύνει την πολιτιστική ανταλλαγή και την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων και πολιτισμικών ομάδων. Μπορεί να υποστηρίξει πολιτιστικά προγράμματα που προάγουν την πολυπολιτισμικότητα, την ανοχή και την αλληλεπίδραση μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών.
  6. Συνεργασία και δίκτυα: Ο δήμος μπορεί να διευκολύνει τη συνεργασία και τη δημιουργία δικτύων μεταξύ των καλλιτεχνών, των πολιτιστικών οργανισμών και της τοπικής κοινότητας. Αυτό μπορεί να ενισχύσει την ανταλλαγή ιδεών, την προώθηση συνεργατικών έργων και την αμοιβαία υποστήριξη.
  7. Χρηματοδότηση και επιδοτήσεις: Ο δήμος μπορεί να παρέχει χρηματοδότηση και επιδοτήσεις για πολιτιστικά έργα, εκδηλώσεις, οργανώσεις και καλλιτέχνες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, θεάτρου, μουσικής, χορού, εκθέσεων τέχνης και άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
  8. ΑμεΑ και συμπερίληψη: Πρόσκληση ενδιαφέροντος σε όλες τις καλλιτεχνικές, μουσικές, εικαστικές ομάδες ή εργαστήρια, φεστιβάλ, εκδηλώσεις, για δημιουργία συμπεριληπτικών προγραμμάτων και τμημάτων για συμμετοχή ΑμεΑ ή γιατί όχι δημιουργία μεικτών ομάδων με ή χωρίς αναπηρία, για όλες τις ηλικίες, κυρίαρχα από την ενηλικίωση και μετά.

Συνολικά, ο δήμος έχει το δυναμικό να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη και την άνθηση του πολιτισμού σε μια πόλη. Μέσω της διαχείρισης πολιτιστικών χώρων, της προώθησης εκδηλώσεων, της εκπαίδευσης, της προώθησης της πολυπολιτισμικότητας και της χρηματοδότησης, ο δήμος μπορεί να δημιουργήσει ένα πλούσιο και δυναμικό πολιτιστικό περιβάλλον για τους κατοίκους της πόλης.

  1. Ο ρόλος των καλλιτεχνών

Οι άνθρωποι που υπηρετούν σε βάθος την τέχνη συμβάλλουν καίρια στην ποιότητα ζωής και την αρμονική δημιουργικότητα του συνόλου. Η τέχνη και η δημιουργικότητα που εκπροσωπούν οι καλλιτέχνες συμβάλλουν στην ποικιλομορφία, την έκφραση και την ανάπτυξη του πολιτισμού. Ορισμένες πλευρές της σχέσης των καλλιτεχνών με την ανάπτυξη του πολιτισμού περιλαμβάνουν τα εξής:

  1. Έκφραση και δημιουργία: Οι καλλιτέχνες αποτελούν την πνευματική δύναμη πίσω από τη δημιουργία νέων έργων τέχνης. Μέσω της δημιουργικότητάς τους, απεικονίζουν την κοινωνία, τις ανθρώπινες εμπειρίες και τις κοινωνικές προκλήσεις. Η ελεύθερη έκφραση των καλλιτεχνών μπορεί να αντικατοπτρίζει την ταυτότητα, την ιστορία και τις αξίες μιας πόλης.
  2. Έμπνευση και καινοτομία: Οι καλλιτέχνες μπορούν να εμπνεύσουν τους κατοίκους μιας πόλης και να προωθήσουν την καινοτομία. Τα έργα τέχνης και η δημιουργική προσέγγιση των καλλιτεχνών μπορούν να ενθαρρύνουν τη σκέψη έξω από τα συνηθισμένα πλαίσια, να προκαλέσουν συζητήσεις και να ενεργοποιήσουν τη φαντασία των ανθρώπων.
  3. Προώθηση του πολιτισμού: Οι καλλιτέχνες μπορούν να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο στην προώθηση του πολιτισμού μιας πόλης. Μέσω των εκθέσεων, των παραστάσεων, των συναυλιών και των πολιτιστικών εκδηλώσεων που οργανώνουν, οι καλλιτέχνες προβάλλουν τον πολιτισμό και προσελκύουν επισκέπτες από άλλες περιοχές.
  4. Κοινωνική συμμετοχή και διάλογος: Οι καλλιτέχνες μπορούν να διευκολύνουν τον κοινωνικό διάλογο και τη συμμετοχή των κατοίκων σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Μέσω εργαστηρίων, προγραμμάτων και εκδηλώσεων που συμπεριλαμβάνουν την κοινότητα, οι καλλιτέχνες δημιουργούν ευκαιρίες για συνεργασία, αλληλεπίδραση και κοινωνική συνοχή.

Οι καλλιτέχνες αποτελούν λοιπόν σημαντικούς παράγοντες στον πολιτισμό μιας πόλης, καθώς συμβάλλουν στην ανάπτυξη της ταυτότητας, της δημιουργικότητας και της κοινότητας. Η υποστήριξη και η προώθηση των καλλιτεχνών από τον δήμο ή τις αρμόδιες αρχές μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωντανή και δυναμική πολιτιστική σκηνή, ενισχύοντας την πόλη ως κέντρο πολιτισμού και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Αναγνωρίζοντας αυτή την προσφορά, συνομιλήσαμε με τους ίδιους τους καλλιτέχνες για την κατάρτιση των θέσεών μας. Πραγματοποιήσαμε συναντήσεις με μουσικούς, ηθοποιούς, εικαστικούς και άλλους καλλιτέχνες, στις οποίες ακούσαμε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους και συζητήσαμε για το πώς ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να υποστηρίξει ουσιαστικά και να αναδείξει την τοπική πολιτιστική παραγωγή. Επιλέξαμε να μην εφεύρουμε στείρες διεκδικήσεις, αλλά το πρόγραμμά μας να απαντά, εγκολπώνοντας τα, στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των ίδιων των ανθρώπων του πολιτισμού, που έχουν επιλέξει να δρουν και να δημιουργούν στη Θεσσαλονίκη, που τους έχει τόσο ανάγκη.

  1. Προτάσεις

Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω, ακολουθούν συγκεκριμένες προτάσεις με τις οποίες διεκδικούμε την ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής παραγωγής και τη στήριξή της με υλικά μέσα:

  1. Χώροι Πολιτισμού
    1. Εξοπλισμός και διάθεση χώρων σε καλλιτέχνες: Ο δήμος Θεσσαλονίκης οφείλει να συντηρήσει, να εξοπλίσει κατάλληλα χώρους όπως το Δημοτικό Θέατρο Άνετον, το Κέντρο Μουσικής, την Οικία Πετρίδη, το Πολιτιστικό Κέντρο Τούμπας, το Βαφοπούλειο και τις παραχωρημένες αποθήκες του λιμανιού και να τις διαθέτει τόσο για πρόβες καλλιτεχνικών ομάδων που δεν διαθέτουν κατάλληλο χώρο, όσο και για εικαστικές εκθέσεις, παραστάσεις και συναυλίες.
    2. Φιλοξενία καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε ιστορικά μνημεία και χώρους: Σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, χώροι όπως η Ροτόντα, το Γενί Τζαμί, το Αλατζά Ιμαρέτ, το Γεντί Κουλέ, πλατεία Ναυαρίνου, Αρχαία Αγορά κ.α. θα πρέπει να ανοίξουν ακόμη περισσότερο τις πόρτες τους σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, χωρίς εξωφρενικές χρεώσεις, με μόνο γνώμονα την προστασία των μνημείων. Το ίδιο να συμβεί και με σημαντικούς χριστιανικούς ναούς, που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν συναυλίες βυζαντινής μουσικής.
    3. Δημιουργία δύο πολιτιστικών αξόνων ανατολικά και δυτικά του ιστορικού κέντρου της πόλης:
      α) ανατολικά: Η διεκδίκησή μας για ένα μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου στη ΔΕΘ οφείλει να συνδυαστεί με τη δημιουργία ενός κάθετου πολιτιστικού διαδρόμου ο οποίος θα συνδέει το Τελλόγλειο με το MoMus και όσα κτίρια της ΔΕΘ πρέπει να διατηρηθούν ως δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής, φτάνοντας μέχρι και το Βυζαντινό και το Αρχαιολογικό.
      β) δυτικά: Η προβλήτα Α΄ στο λιμάνι με το Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, το Μουσείο Φωτογραφίας, την Ταινιοθήκη και τις παραχωρημένες αποθήκες, πρέπει να αποτελέσει έναν άξονα πολιτισμού.
      Αυτοί οι δημόσιοι χώροι πρέπει να σηματοδοτηθούν ως χώροι πολιτισμού όπου θα διοργανώνονται φεστιβάλ μουσικής, θεάτρου και εικαστικών, αλλά και καλλιτεχνικά δρώμενα σε εβδομαδιαία βάση υπό την αιγίδα του Δήμου.
    4. Κατάργηση των δημοτικών τελών για καλλιτεχνικά στέκια και χώρους: Οι ανεξάρτητοι χώροι πολιτισμού που διατηρούνται από καλλιτεχνικές ομάδες για εργαστήρια, πρόβες, εκθέσεις και παραστάσεις, συχνά συντηρούνται με το υστέρημα των ίδιων των δημιουργών. Ο Δήμος οφείλει να καταργήσει τα δημοτικά τέλη για τους χώρους πολιτισμού, ως ένα ελάχιστο δείγμα σεβασμού και αλληλεγγύης στην ανεξάρτητη πολιτιστική δημιουργία της Θεσσαλονίκης.
    5. Επανοικειοποίηση γειτονιών μέσω του πολιτισμού: Ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει το μέσο για την άμβλυνση αντικοινωνικών συμπεριφορών μέσα στον κοινωνικό αστικό ιστό. Αν ο Δήμος δώσει κίνητρα σε καλλιτεχνικές ομάδες να παρουσιάζουν το έργο τους σε σημεία της πόλης που στιγματίζονται ως «γκέτο», αυτές οι πρωτοβουλίες μπορούν να αποτελέσουν την αρχή της επανοικειοποίησης των γειτονιών και της αποτροπής παραβατικών συμπεριφορών.
    6. Θεσμοθέτηση σημείων και ορίων αφισοκόλλησης: Οργάνωσή τους με τρόπο που συνάδει αισθητικά στην πόλη. Διαχείριση ενός μέρους του διαφημιστικού χρόνου και χώρου από τους  συλλόγους και τους φορείς, με ωφέλεια για τους ντόπιους καλλιτέχνες και δημιουργούς.
    7. Άρση της απαγόρευσης της χρήσης της πλατείας Αριστοτέλους για πολιτική-κοινωνική δράση: Να ξαναγίνει η καρδιά της πόλης κοιτίδα διακίνησης ιδεών και έργων και όχι θυσία στην επιχειρηματικότητα και στην αμφιβόλου ποιότητας τουριστική ανάπτυξη.
    8. Πεζοδρόμηση της Λεωφόρου Νίκης κάθε Κυριακή, ώστε να πραγματοποιούνται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις κατά μήκος της.
    9. Μετονομασία του θεάτρου «Άνετον» σε «Νίκος Παπάζογλου»: Αυτή τη στιγμή, με εξαίρεση ένα πάρκο στη γειτονιά που ζούσε ο Παπάζογλου, δεν υπάρχει κανένας καλλιτεχνικός χώρος στην πόλη με το όνομά του.
    10. Άμεση συντήρηση και αποκατάσταση των οθωμανικών κρηνών: Όχι μόνο θα αποτελέσουν σημαντικά επισκέψιμα μνημεία που θα θυμίζουν μια σημαντική περίοδο του παρελθόντος της πόλης, αλλά θα συνδεθούν με το παρόν παρέχοντας δωρεάν πόσιμο νερό σε κατοίκους και επισκέπτες.
    11. Προσβασιμότητα: Ανάγκη για άμεση διασφάλιση προσβασιμότητας (με απαραίτητες υλικοτεχνικές παρεμβάσεις) σε επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους και δημόσιες εκτάσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος, και σε επισκέψιμα θρησκευτικά και κοσμικά μνημεία, καθώς και ανάγκη πληρέστερης (εσωτερικής και εξωτερικής) φύλαξης και συντήρησης αυτών, κάτι το οποίο προϋποθέτει την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού.
    12. Διατηρητέα/Προστατευόμενα κτίρια: Όσα ανήκουν σε ιδιώτες (π.χ. διατηρητέα στην Βασ. Όλγας, το Κέντρο, την Άνω Πόλη) και δεν είναι εφικτό να συντηρηθούν μόνο από τους ιδιοκτήτες, με αποτέλεσμα αυτά να απαξιώνονται ή να κινδυνεύουν να κατεδαφιστούν ως επικίνδυνα, ο Δήμος οφείλει να επιδιώξει να τα αποκτήσει ή να τα αξιοποιήσει εν όλω ή εν μέρει σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες (π.χ. μακροχρόνια μίσθωση ισόγειων χώρων και κήπων, προς δημιουργία δημοτικών βιβλιοθηκών, κέντρων νεότητας κ.ά. σκοπούς).


  2. Καλλιτεχνικές διοργανώσεις
    1. Συμμετοχικός σχεδιασμός του πολιτιστικού προγράμματος του Δήμου: Το πολιτιστικό πρόγραμμα του Δήμου να παράγεται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και να συνδιαμορφώνεται με συλλογικούς φορείς των καλλιτεχνών της πόλης, με τις προτάσεις τους να λαμβάνονται πραγματικά υπόψη, με γνώμονα την τοπική καλλιτεχνική παραγωγή και την έκφραση των πολλών για τους πολλούς.
    2. Μπαζάρ με έργα καλλιτεχνών της πόλης: Θα υπάγονται σε ειδικό φορολογικό καθεστώς με ειδική ατέλεια θεσπισμένη από τον Δήμο. Ένα ποσοστό 2-3% των κερδών θα πηγαίνει υπέρ κοινωφελών φορέων της πόλης.
    3. Καλλιτεχνικές δράσεις σε νοσοκομεία, γηροκομεία, ψυχιατρεία, φυλακές: Να αποκτήσουν τακτικό και σταθερό χαρακτήρα. Με πρωτοβουλία του Δήμου να διερευνηθεί η συνεργασία με τον Σύλλογο Μουσικών Βορείου Ελλάδος που έχει εκδηλώσει σχετική επιθυμία.
    4. Ουσιαστική και καθολική πρόσβαση στον πολιτισμό για τις οικονομικά αδύναμες ομάδες: Δωρεάν είσοδος, επιδοτούμενα εισιτήρια, κάρτες διαρκείας για όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στα όρια του Δήμου, είτε διοργανώνονται από τον ίδιο είτε από ιδιώτες.
    5. Καθιέρωση της Κυριακής ως ημέρας καλλιτεχνικών δράσεων: Κάθε Κυριακή σε διαφορετική πλατεία της πόλης οι τοπικοί καλλιτέχνες θα παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους με ταυτόχρονη ανάδειξη των γειτονιών και την αποκέντρωση των δράσεων πολιτισμού του Δήμου. Η συγκεκριμένη διοργάνωση θα προσελκύει το κοινό σε άγνωστες περιοχές της πόλης όπου, παράλληλα με το καλλιτεχνικό δρώμενο, θα αναδεικνύεται και η ιστορία τους.
    6. Καθιέρωση Βαλκανικού φεστιβάλ: Θα μπορούσε είτε να έχει ως μόνιμη έδρα τη Θεσσαλονίκη είτε να μεταφέρεται εκ περιτροπής σε βαλκανικές πόλεις, ενισχύοντας έτσι την πολιτισμική ανταλλαγή και κινητικότητα των Βαλκάνιων καλλιτεχνών.
    7. Ουσιαστική συνεργασία καλλιτεχνικών φορέων: Ο Δήμος θα πρέπει να κρατά μόνιμα ανοιχτό έναν δίαυλο επικοινωνίας και συνεργασίας με το ΚΘΒΕ, τη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ, τον Σύλλογο Μουσικών Βορείου Ελλάδος και άλλους καλλιτεχνικούς φορείς ώστε να σχεδιάζει καλύτερα το βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο πολιτιστικό πρόγραμμα της πόλης.


  3. Μουσική
    1. Διεθνές φεστιβάλ μουσικών του δρόμου στη Νέα Παραλία (Busking): Στηρίζουμε το αίτημα του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος (ΣΜΒΕ) για τη συνδιοργάνωση με τον Δήμο Θεσσαλονίκης του φεστιβάλ αυτού και την καθιέρωσή του ως μόνιμου ετήσιου πολιτιστικού θεσμού της πόλης.
    2. Δικαιώματα καλλιτεχνών δρόμου: Στηρίζουμε το αίτημα για το δικαίωμα στην αυτασφάλιση και διεκδικούμε τη δημιουργία ενός Μητρώου Καλλιτεχνών του Δρόμου, που θα παρέχει στους εγγεγραμμένους καλλιτέχνες άδεια και ασφάλιση.
    3. Στήριξη των καλλιτεχνών της πόλης από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης: Σύναψη συμφωνίας με το ΜΜΘ η οποία θα το υποχρεώνει να θεσπίσει μια σοβαρή ποσόστωση υπέρ του καλλιτεχνικού δυναμικού της πόλης στις μελλοντικές παραγωγές και στον γενικότερο σχεδιασμό του. Το ίδιο να ισχύσει και για τις καλλιτεχνικές παραγωγές της ΔΕΘ.
    4. Αναβίωση παλιών επιτυχημένων μουσικών θεσμών: α) φεστιβάλ Jazz (ιδανική πρόταση το θέατρο Παλλάς), β) φεστιβάλ ροκ συγκροτημάτων (στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ της ΧΑΝΘ, όπου κατά παράδοση γινόταν στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν), γ) φεστιβάλ Θεσσαλονικέων δημιουργών (στο Θέατρο Κήπου).
    5. Ανασύσταση της ιστορικής ορχήστρας «Λευκός Πύργος» του ΣΜΒΕ: με τη συμμετοχή και μελών της Δημοτικής ορχήστρας, της ΚΟΘ, σπουδαστών ωδείων, μουσικών σχολών (ΠΑΜΑΚ), ακόμη και μαθητών του μουσικού σχολείου. Διοργάνωση συναυλιών τα πρωινά των Κυριακών στη σκιά του Πύργου δωρεάν για τον κόσμο της πόλης.
    6. Οργάνωση της δράση των μουσικών- καλλιτεχνών στους δρόμους της πόλης και τις στάσεις του ΜΕΤΡΟ: με παροχές απλές, αλλά ουσιαστικές. Μια ιδέα είναι να εγκατασταθούν (προστατευμένα) πιάνα σε σημεία όπου θα αποδίδονται κλασικά έργα και συνθέσεις σε μια προσπάθεια γνωριμίας του κοινού με τη λόγια μουσική.
    7. Παρέμβαση στο ΚΘΒΕ για θεσμοθέτηση ταχέων διαγωνισμών (και όχι με απευθείας αναθέσεις) για τις μουσικές σε παραστάσεις του: Να δοθεί προβάδισμα στους Θεσσαλονικείς δημιουργούς που ενδιαφέρονται με μια μορφή μοριοδότησης πιθανά, λόγω εντοπιότητας. Να αλλάξει η σχέση των συνεργαζόμενων υπέρ του τοπικού δυναμικού.
    8. Δυνατότητα έκδοσης-θεώρησης εισιτηρίων από τον Δήμο υπέρ των καλλιτεχνών της πόλης: Τα εισιτήρια θα διαχειρίζεται ο ΣΜΒΕ, με ανέξοδη παροχή στους δημιουργούς που φορολογικά είναι στον αέρα. Αυτό θα φέρει έσοδα για τον Δήμο και σοβαρή αναθέρμανση της εργασίας στον κλάδο.
    9. Άνοιγμα των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών συχνοτήτων στους φορείς και τις συλλογικότητες των καλλιτεχνών: Θέσπιση θετικής ποσόστωσης στην on-air μετάδοση των εκπομπών υπέρ του τοπικού καλλιτεχνικού δυναμικού, με σκοπό την παραγωγή αμοιβής πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων.
    10. Ειδική σύμβαση και συνεργασία του Δήμου με εταιρείες ηχητικών με χρηματοδότηση αποκλειστικά του Δήμου μέσω μειοδοτικών διαγωνισμών.
  4. Παραστατικές τέχνες
    1. Χρηματοδότηση των μικρών ιδιωτικών/ερασιτεχνικών θιάσων και ομάδων: Πολλές από τις ομάδες αυτές φυτοζωούν και δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Να τους παραχωρηθούν δωρεάν χώροι για πρόβες και παραστάσεις.
    2. Συνέργεια αντιδημαρχιών Παιδείας και Πολιτισμού: Αγορά ή παραγγελία παραστάσεων σε τοπικές θεατρικές ομάδες και παραχώρηση χώρων, ώστε να παρακολουθούνται δωρεάν παραστάσεις από τα σχολεία του Δήμου.
    3. Δημιουργία showcase με προσκεκλημένους φορείς: Θα δίνεται η ευκαιρία στις/στους δημιουργούς να παρουσιάσουν τη δουλειά τους σε διεθνές κοινό, ώστε να ανοίγουν προοπτικές και για παραγωγές στο εξωτερικό.


  5. Εικαστικά
     
    1. Διάθεση χώρων για έργα: ανεκμετάλλευτοι και δημόσιοι χώροι του Δήμου Θεσσαλονίκης να δίνονται εκ περιτροπής σε εικαστικούς καλλιτέχνες για να δημιουργούν ελεύθερα και ακηδεμόνευτα ό,τι έργα οραματίζονται.
    2. Στήριξη του γκραφίτι: Η τέχνη του γκραφίτι δίνει στη νεολαία διεξόδους καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και να στηρίξει υλικά τους νέους και τις νέες να εκφραστούν καλλιτεχνικά σε διαθέσιμους χώρους της πόλης.
    3. Απαλλαγή από δημοτικά τέλη: η απαλλαγή θα αφορά τους χώρους που διατηρούν εικαστικοί καλλιτέχνες – μέλη του εικαστικού επιμελητηρίου αποκλειστικά για τη δημιουργία εικαστικών έργων.

  6. Δίκτυο Δημοτικών Βιβλιοθηκών
    1. Πρόσληψη προσωπικού: Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να προσληφθεί άμεσα, με σχέση μόνιμης εργασίας, εκείνος ο αριθμός εξειδικευμένων πτυχιούχων βιβλιοθηκονόμων που είναι απαραίτητος ώστε οι δημοτικές βιβλιοθήκες να λειτουργούν όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται και σε πλήρες ωράριο.
    2. Αναβάθμιση των κτιριακών και υλικοτεχνικών υποδομών: Να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες ανακαίνισης, συντήρησης και ενεργειακής αναβάθμισης σε όλα τα κτίρια που στεγάζουν τις βιβλιοθήκες του Δικτύου. Να στεγαστούν όλες οι βιβλιοθήκες σε χώρους που θα ανήκουν στον Δήμο.
    3. Διοικητική αναμόρφωση: Η Διεύθυνση Βιβλιοθηκών του Δήμου να στελεχώνεται από επαρκές προσωπικό και συναφές με το αντικείμενο. Να υπάρχει κεντρική διαχείριση των δράσεων εξωστρέφειας και των δημοσίων σχέσεων από γραφείο της Διεύθυνσης.
    4. Δράσεις εξωστρέφειας/φιλαναγνωσίας: Να δίνονται τα απαραίτητα χρήματα για την πραγματοποίησή τους σε μόνιμη και σταθερή βάση και να μην επαφίενται στην καλή διάθεση πιθανών εθελοντών. Να επιδιωχθεί κεντρικά η επικοινωνία και η συνέργεια με όλους τους φορείς της πόλης που θα μπορούσαν να εμπλακούν σε ανάλογες δράσεις. Μόνιμη συνεργασία με τις θεατρικές ομάδες της πόλης για θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα, εργαστήρια και βιβλιοπαρουσιάσεις.
    1. Ορατότητα βιβλιοθηκών: Να υπάρξουν εκπομπές στα δημοτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα που θα παρουσιάζουν τακτικά την κάθε βιβλιοθήκη του Δικτύου, το βιβλιακό δυναμικό της, αλλά και τις δράσεις της.


  7. Μουσεία
    1. Πρόσβαση για όλους: Ο Δήμος μπορεί να συνεργαστεί με τα μουσεία για να διασφαλίσει ότι η πρόσβαση -τόσο οικονομικά όσο και κινητικά- σε αυτά είναι ελεύθερη ή προσιτή για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης ή οικονομικής κατάστασης.
    2. Εκπαίδευση και πολιτισμική κριτική: Ο Δήμος μπορεί να συνεργαστεί με τα μουσεία για την προώθηση της εκπαίδευσης και της πολιτισμικής κριτικής, προσφέροντας εκπαιδευτικά προγράμματα και εκθέσεις που εξετάζουν κριτικά την ιστορία και τον πολιτισμό.
    3. Προώθηση της τοπικής τέχνης και του πολιτισμού: Ο Δήμος μπορεί να υποστηρίξει την τοπική τέχνη και τον πολιτισμό συνεργαζόμενος με τα μουσεία για τη διοργάνωση τοπικών εκθέσεων και εκδηλώσεων που προωθούν τους τοπικούς καλλιτέχνες.
    4. Ορατότητα των κοινωνικών προβλημάτων – Ευαισθητοποίηση: Σε συνεργασία με τα μουσεία, ο Δήμος μπορεί να οργανώσει εκδηλώσεις και εκθέσεις που ασχολούνται με θέματα όπως η φτώχεια, η ανισότητα, οι έμφυλες σχέσεις και η κοινωνική δικαιοσύνη.
    5. Συνεργασία με την τοπική κοινότητα: Ο Δήμος μπορεί να συνεργαστεί με τα μουσεία για την εμπλοκή της τοπικής κοινότητας στις δραστηριότητες των μουσείων, συμπεριλαμβανομένων των κοινών εκδηλώσεων και συμμετοχικών προγραμμάτων.
    6. Συνεργασία με τους τοπικούς καλλιτέχνες: Ο Δήμος θα μπορούσε να παίξει καταλυτικό ρόλο στη συνεργασία των μουσείων με τις καλλιτεχνικές ομάδες της πόλης με σκοπό τη δημιουργία παραστάσεων/περφόρμανς που αλληλεπιδρούν και συνομιλούν με τα έργα.

  8. Καλλιτεχνική παιδεία
    1. Δημιουργία δημοτικών καλλιτεχνικών εργαστηρίων όλων των ειδών της τέχνης (ζωγραφική, γλυπτική, δημιουργική γραφή, εκμάθηση μουσικών οργάνων, ιστορία της τέχνης κα.) για όλες τις ηλικίες και σε όλες τις δημοτικές κοινότητες. Οι εκπαιδευτές σε αυτά θα προσλαμβάνονται και δεν θα είναι κυρίως εθελοντές. Η παρακολούθηση θα είναι δωρεάν.
  1. Ενίσχυση και εμπλουτισμός των δημοτικών καλλιτεχνικών δομών, όπως το Δημοτικό Ωδείο (με κατάργηση των διδάκτρων) και τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης, για τη δυνατότητα παροχής των υπηρεσιών τους σε μεγαλύτερο εύρος πολιτών.
  1. Θέσπιση κινητών εκπαιδευτικών καλλιτεχνικών εργαστηρίων για κοινωνικά ευάλωτες ομάδες (ΑμεΑ, ηλικιωμένους, τοξικοεξαρτημένους/ες, κρατούμενους/ες, ασθενείς κλπ.) με δυνατότητα περιοδειών και επιτόπιων επισκέψεων.

    9. Πολυπολιτισμικότητα – Τοπική ιστορία
    1. Δημιουργία πολιτιστικών δημοτικών κέντρων για τις μεταναστευτικές/ προσφυγικές ομάδες: Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για την στήριξη αυτή με σκοπό την προώθηση του πολιτιστικού πλούτου καθώς και την κοινωνική αποδοχή κι αρμονική συνύπαρξη.
    2. Γιορτή Πολυγλωσσίας: Θέσπιση κινήτρων για την ετήσια συμμετοχή των πολιτιστικών ομάδων των μεταναστών στην πόλη, ώστε να είναι μεγαλύτερη και πιο δημιουργική.
    3. Ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής ιστορίας: Στην πολυεθνική και πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη των σεφαραδίτικων, του ρεμπέτικου, του Αναγνωστάκη, του Ιωάννου, και τόσων άλλων, οφείλουμε να αναδείξουμε την πολιτιστική ιστορία της πόλης και των υλικών αποτυπωμάτων της στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη.
    4. Να ιδρυθεί φορέας διαχείρισης του ρεμπέτικου τραγουδιού: Να έχει συντονιστή μέλος του ΔΣ του ΣΜΒΕ και μόνιμη έδρα στο Αλατζά Ιμαρέτ ή το Γενί Τζαμί, με εβδομαδιαίες δράσεις από τους καλλιτέχνες του είδους στην πόλη. Σκοπός η ανάδειξη της κρυφής και υποτιμημένης ιστορίας της ρεμπέτικης μουσικής στην πόλη, και της επιρροής της στα μουσικά ρεύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού μέχρι και σήμερα.
    5. Παραχώρηση χώρου για τη δημιουργία αρχείου τεκμηρίωσης της μουσικής Σχολής της Θεσσαλονίκης: Ξεκινώντας από τη δεκαετία του ‘70 και μέχρι τις μέρες μας, στην πόλη μας αναπτύχθηκε ένα ιδιαίτερο μουσικό ύφος στο ελληνικό τραγούδι που έχει χαρακτηριστεί ως «Σχολή της Θεσσαλονίκης», αλλά ακόμη δεν έχει τεκμηριωθεί και μελετηθεί επαρκώς.
    6. Ανάδειξη λογοτεχνικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης: Θέσπιση ενός δημοτικού μουσείου και πολιτιστικών διαδρομών για την ανάδειξη των συγγραφέων και των ποιητών της Θεσσαλονίκης, αλλά και των λογοτεχνικών καφενείων και στεκιών της πόλης.
    7. Ιστορικές και πολιτιστικές περιηγήσεις: Σε συνεργασία με τις αρμόδιες Εφορείες, ιστορικούς, ξεναγούς, αλλά και κατοίκους της πόλης με γνώση ειδικών θεμάτων της πρόσφατης ιστορίας της, ο Δήμος να οργανώνει, σε σταθερή βάση και συχνότητα, διαδρομές στους δρόμους της πόλης, φωτίζοντας λιγότερο προβεβλημένες και γνωστές στιγμές και γωνιές της.
    8. Μνημεία: Ανέγερση/δημιουργία μνημείων/τοπόσημων που θα έπρεπε να υπάρχουν (π.χ. επιγραφή στο σημείο δολοφονίας του καπνεργάτη Τάσου Τούση το 1936, στη γωνία Συγγρού & Πτολεμαίων), αλλά και ανάδειξη υπαρχόντων μνημείων (ιδίως κάποιων που σχετίζονται με το εβραϊκό ή το οθωμανικό παρελθόν της πόλης, όπως το πολύπαθο Αλκαζάρ).

Παιδεία

Είναι σαφές ότι η ήδη υποχρηματοδούμενη και υποβαθμισμένη δημόσια εκπαίδευση αποτέλεσε ένα από τα βασικά θύματα της κρίσης και των μνημονίων. Το αντιεκπαιδευτικό μενού των τελευταίων πολλών χρόνων περιείχε συγχωνεύσεις, κλείσιμο και υποβαθμίσεις σχολείων, μεγάλο αριθμό μαθητών στα τμήματα, μείωση στο ήμισυ των λειτουργικών δαπανών, επιβάρυνση των γονέων, κατάργηση του ΟΣΚ, γερασμένα και ασυντήρητα σχολικά κτίρια, νηπιαγωγεία σε ακατάλληλους χώρους, μείωση και απαξίωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, διεύρυνση της παραπαιδείας, μείωση του αριθμού εισακτέων, γιγάντωση της ελαστικής εργασίας των εκπαιδευτικών, περιορισμό των υποστηρικτικών δομών, τη δραματική περιπέτεια της λεγόμενης τηλεκπαίδευσης, περιορισμό του βοηθητικού προσωπικού, ελλιπή καθαριότητα, ελλιπή μέτρα υγιεινής και φύλαξης. Ακόμη και φωτοτυπίες αντί βιβλίων!

Οι δήμοι, στα χέρια των οποίων έχει περάσει εδώ και χρόνια η διαχείριση/συντήρηση των σχολικών κτιρίων, προσαρμόστηκαν γρήγορα σε αυτές τις επιταγές και εφάρμοσαν την αντιεκπαιδευτική αυτή πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις. Περιορίστηκαν σε κινήσεις εντυπωσιασμού, φτιασιδώματα, γιορτές και βραβεύσεις, αναζήτηση πρόσκαιρων, υποτυπωδών προγραμμάτων ΕΣΠΑ με τους γονείς  να αναγκάζονται να πληρώνουν για τα στοιχειώδη που χρειάζονται για να λειτουργήσουν τα σχολεία των παιδιών τους.

Το σχολείο βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στο στόχαστρο των συντηρητικών / αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων που υπαγορεύονται από υπερεθνικούς οργανισμούς- όπως η Ε.Ε. και ο ΟΟΣΑ -αλλά και από την επιχειρηματική ελίτ. Οι ασκούμενες πολιτικές ενισχύουν την πολιτική του νόμου της αγοράς και του κέρδους με στόχο ένα φτηνό, υποβαθμισμένο, σχολείο των δεξιοτήτων και όχι της κριτικής γνώσης.

Το εκπαιδευτικό κίνημα σε συνεργασία ενίοτε με τους γονείς και μαθητές/τριες αντιστάθηκε, καθυστέρησε και ανέτρεψε πλευρές αυτής της πολιτικής. Γι’ αυτό σήμερα απαιτείται ένα πολύμορφο και μαχητικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο (εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης) που θα οδηγήσει σε αντιστροφή της κατάστασης και στην διεκδίκηση μιας εκπαίδευσης που έχουν ανάγκη η κοινωνία και τα παιδιά μας.

Ως αυτοδιοικητικό σχήμα που συνεργάζεται με αυτό το κίνημα διεκδικούμε ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, ένα σχολείο άρρηκτα συνδεδεμένο με το περιβάλλον, την τοπική ιστορία και τον πολιτισμό· ένα σχολείο που -με την υλική υποστήριξη του Δήμου- θα λειτουργεί το απόγευμα ως ελεύθερος χώρος παιχνιδιού με ανοιχτή την αυλή του και με φύλακες αντί για κάμερες παρακολούθησης των παιδιών μας αλλά και ως κέντρο μόρφωσης, πολιτισμού και άθλησης για όλους τους/τις κατοίκους· ένα σχολείο που θα υπηρετεί την Παιδεία ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπορευματοποιημένο προϊόν.

Βασικές προτάσεις- διεκδικήσεις μας προς αυτή την κατεύθυνση είναι:

* Η ενεργή προστασία και στήριξη του δημόσιου, δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

* Η ένταξη όλων των παιδιών έως 4 ετών χωρίς όρους και προϋποθέσεις στους δημόσιους βρεφικούς-παιδικούς σταθμούς και η κατάργηση των τροφείων.

* Η ανέγερση νέων Παιδικών Σταθμών με κατάλληλες υποδομές -όπου χρειάζεται- προκειμένου να ικανοποιούνται οι ανάγκες των παιδιών αλλά και των οικογενειών που δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση και την ανεργία.

* Η δίχρονη, δημόσια, δωρεάν υποχρεωτική προσχολική αγωγή σε σύγχρονα, δημόσια, ασφαλή νηπιαγωγεία για όλα τα νήπια. 

* Ένα ενιαίο δημόσιο και δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο για όλα τα παιδιά. Ένα σχολείο χωρίς συγχωνεύσεις και υποβαθμίσεις, με σύγχρονα βιοκλιματικά διδακτήρια, εργαστήρια, αίθουσες μουσικής και καλλιτεχνικών, βιβλιοθήκες, κλειστά & ανοιχτά γυμναστήρια, αποδυτήρια μαθητών.

* Ο διπλασιασμός των επιχορηγήσεων για τα σχολεία από τον κρατικό προϋπολογισμό που έχουν μειωθεί στο μισό (!) την τελευταία δεκαετία.

* 5% του ΑΕΠ  ή του 15% του προϋπολογισμού για την Παιδεία.

Ειδικότερα, μαζί με την πίεση για την εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης, από τη μεριά του Δήμου Θεσσαλονίκης επιβάλλεται:

  • Η οριστική επίλυση του προβλήματος της σχολικής στέγης στον Δήμο μας, με τον σχεδιασμό ανέγερσης νέων σχολικών μονάδων όπου αυτό είναι απαραίτητο, εξασφαλίζοντας σύγχρονα και ασφαλή κτίρια για τους μαθητές μας.. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμη σχολεία που στεγάζονται σε λυόμενα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα προκάτ κτίσματα-κουτιά στον Δήμο Θεσσαλονίκης που στεγάζουν σχολικές μονάδες από το μεγάλο σεισμό του 1978 ως προσωρινή λύση (1ο ΓΕΛ, 31ο Γυμνάσιο, Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο και ΓΕΛ), ενώ εδώ και 45 χρόνια (!) δεν έχουν βρεθεί ακόμη τα χρήματα για να χτιστούν σύγχρονα και ασφαλή σχολεία.
  • Η επαναλειτουργία του ΟΣΚ. Όχι στη μέθοδο των ΣΔΙΤ που πολλαπλασιάζει το κόστος των σχολείων και τα παραδίνει με τον ένα ή άλλο τρόπο στους ιδιώτες.
  • Η υπαγωγή σε καθεστώς μειωμένων τιμολογίων νερού, φυσικού αερίου, ρεύματος, και η παροχή δωρεάν internet σε όλες τις σχολικές μονάδες.
  • Η πραγματοποίηση, με την έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς, από τις αρμόδιες επιτροπές των ΚΤΥΠ σε όλα τα σχολικά κτίρια ελέγχων καταλληλότητας και επικινδυνότητας (ταβάνια, σκεπές, υδρορροές, σκάλες, τζάμια, πόρτες, αυλές, σκέπαστρα, αλεξικέραυνα  κτλ.), πυρασφάλειας, ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού, στατικής επάρκειας, εξόδων διαφυγής, τόσο από το κτίριο όσο και από τον αύλειο χώρο, και να εκδίδονται πιστοποιητικά καταλληλότητας.
  • Η διενέργεια προσεισμικού ελέγχου όλων των βαθμών σε όλα τα σχολεία, και όχι μόνο οπτικός. Να διαπιστωθούν όλες οι βλάβες που έχουν προκληθεί εξαιτίας της ελλιπούς στατικής επάρκειας και απουσίας ορθού αντισεισμικού σχεδιασμού.
  • Η πραγματοποίηση όλων των επισκευών που απαιτούνται ώστε να λειτουργούν με ασφάλεια τα σχολεία.
  • Η διαμόρφωση όλων των απαραίτητων σχολικών χώρων ώστε να είναι προσβάσιμοι σε άτομα με αναπηρία (ράμπες, χώροι υγιεινής κλπ).
  • Η διασφάλιση με ζώνες πυρασφάλειας όσων σχολείων βρίσκονται κοντά σε δασικές εκτάσεις. Να καθαριστούν όσα χέρσα οικόπεδα και εγκαταλειμμένα κτίρια γειτνιάζουν με σχολικές μονάδες για την αποφυγή κινδύνου πυρκαγιάς, φιδιών και τρωκτικών.
  • Ο έλεγχος της κατάστασης των δέντρων που βρίσκονται μέσα στις σχολικές αυλές και στον περιβάλλοντα χώρο και η τήρηση ατομικού φακέλου για το καθένα, όπως θα έπρεπε να ισχύει για όλο το αστικό πράσινο.
  • Η άμεση διερεύνηση ζητημάτων κινδύνου που εγείρονται εξαιτίας του χωροταξικού σχεδιασμού των σχολικών κτιρίων (εγγύτητα σχολικών μονάδων κοντά σε επικίνδυνες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, βενζινάδικα, αρτηρίες ταχείας κυκλοφορίας, πηγές ακτινοβολίας κ.ά.).
  • Η πραγματοποίηση εργασιών συντήρησης και ενδεχόμενης ενεργειακής αναβάθμισης του συστήματος θέρμανσης των σχολείων.
  • Ο φωτισμός των σχολικών κτιρίων και η φύλαξή τους με μόνιμο προσωπικό σε 24ωρη βάση, χωρίς κάμερες και κλειδαριές.
  • Η άμεση και διαρκής συντήρηση των σχολείων από επαρκές συνεργείο μονίμων υπαλλήλων.
  • Η αναβάθμιση της αισθητικής των σχολικών κτιρίων με εικαστικές παρεμβάσεις και πράσινες (στην κυριολεξία) ασφαλείς σχολικές αυλές, ώστε να αγαπήσουν τα παιδιά τον σχολικό χώρο και να συμφιλιωθούν με το αστικό τοπίο γενικότερα.
  • Η απόρριψη της λεγόμενης οικονομικής «αυτονομίας» του σχολείου που παραπέμπει στην επιχειρηματική δράση, την αναζήτηση χορηγών, την εισβολή εταιρειών (βλ. ΤΙΤΑΝ, Coca- Cola, ΕΛΠΕ, φροντιστηριακοί οργανισμοί, Τράπεζες κ.ο.κ.) και την επιβάρυνση των γονέων.
  • Η απόρριψη της παραχώρηση χώρων του σχολείου σε ιδιωτικούς φορείς για κερδοσκοπικούς λόγους.
  • Η διακοπή της συνεργασίας του Δήμου με ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία μάλιστα τον χρησιμοποιούν ως βασική διέξοδο πρακτικής άσκησης για τους σπουδαστές τους.
  • Η διαφάνεια στην λειτουργία των σχολικών επιτροπών -ή της όποιας διάδοχης υπηρεσίας- που μετατρέπουν τις υποχρεώσεις προς τα σχολεία σε «εξυπηρετήσεις».
  • Η υποστήριξη της λειτουργίας των σχολείων με μόνιμους/ες καθαριστές/στριες σχολικούς τροχονόμους, φύλακες.
  • Η μέριμνα για δωρεάν και ασφαλή μετακίνηση των μαθητών με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καθώς και δωρεάν μετακίνηση τους από απομακρυσμένες περιοχές. Πεζοδρομήσεις, διαγραμμίσεις των δρόμων που οδηγούν στα σχολεία. Σχολικοί τροχονόμοι παντού.
  • Η ιδιαίτερη φροντίδα για τη στήριξη, πέρα από την αυτονόητη προσβασιμότητα, μέσω επαγγελματικής εκπαίδευσης, προσφοράς εργασίας, αποκατάστασης των παιδιών με αναπηρία.
  • Η μέριμνα για χώρους εστίασης–αναψυχής των μαθητών και για παροχή δωρεάν γεύματος. Ταυτόχρονη αναβάθμιση των κυλικείων με δυνατότητα συνδιαχείρισης εκπαιδευτικών –μαθητών και γονέων και με απαραίτητη προϋπόθεση την προσφορά φθηνών και υγιεινών προϊόντων στους μαθητές και τις μαθήτριες.

Επιπλέον, η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, του δεύτερου μεγαλύτερου δήμου της χώρας, θα μπορούσαν να πιέσουν την κεντρική διοίκηση να προχωρήσει στις παρακάτω ενέργειες στήριξης της εκπαίδευσης:

  • Οικονομική και επιστημονική στήριξη των εκπαιδευτικών. Δημοκρατική λειτουργία των σχολείων με όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, με πρωτεύοντα ρόλο στον σύλλογο διδασκόντων χωρίς διευθυντές/ντριες αφεντικά-managers. Ενθάρρυνση, μετεκπαίδευση, σεβασμό και εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς– αντί της σκληρής, φοβικής, ανταγωνιστικής, αντιδημοκρατικής και γραφειοκρατικής αξιολόγησής τους – για την απρόσκοπτη αφοσίωση αποκλειστικά στο μορφωτικό και παιδαγωγικό τους έργο.
  • Στελέχωση των σχολείων με τους/τις απαραίτητους/ες εκπαιδευτικούς ώστε να τοποθετούνται στα σχολεία από την 1η του Σεπτέμβρη κάθε σχολικής χρονιάς με σταθερή και μόνιμη εργασία και να αποτελούν συνδιαμορφωτές/τριες του εκπαιδευτικού σχεδιασμού σε τοπικό επίπεδο.
  • Υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου με γραμματείς, νοσηλεύτριες/τές, γιατρούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, λογοθεραπευτές/τριες, ειδικούς παιδαγωγούς, τραπεζοκόμους κλπ.
  • Επαναφορά των μαθημάτων Κοινωνικών Επιστημών, των Καλλιτεχνικών μαθημάτων και του Σχεδίου – με την παράλληλη αναβάθμιση της ποίησης , της λογοτεχνίας, των φυσικών επιστημών κλπ- ως απαραίτητα στοιχεία της ολοκληρωμένης μόρφωσης των παιδιών μας, της ισόρροπης ψυχοκοινωνικής και αισθητικής τους ανάπτυξης αλλά και της ενίσχυσης-καλλιέργειας της Τέχνης, του Πολιτισμού, της δημιουργικότητας και φαντασίας των μαθητών-τριών.
  • Κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, της Τράπεζας θεμάτων και των εξετάσεων τύπου PISA που στοχεύουν στην απόρριψη των παιδιών από τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
  • Η μείωση του αριθμού των παιδιών ανά τμήμα στην κατεύθυνση των παιδαγωγικών προτάσεων των εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα, 15 μαθητές/τριες στο νηπιαγωγείο και στις Α-Β΄τάξεις του δημοτικού και 20 στις υπόλοιπες τάξεις, 15 στις κατευθύνσεις του Λυκείου, 20 μαθητές στα τμήματα και 10 μαθητές στα εργαστήρια. Όχι στη συγχώνευση τμημάτων και σχολείων.
  • Να μη μετατραπεί κανένα σχολείο σε «πρότυπο», σε σχολείο της ελίτ. Είμαστε ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων μας. Θέλουμε άριστα όλα σχολεία και όχι σχολεία των «αρίστων».
  • Ολοκληρωμένη διδασκαλία των ξένων γλωσσών, με στόχο ένα σχολείο απαλλαγμένο από τον βραχνά της παραπαιδείας, μέσω της δυνατότητας δωρεάν πιστοποίησης γλωσσομάθειας.
  • Τμήματα ένταξης σε κάθε σχολείο του Δήμου μας, με μείωση του αριθμού των παιδιών ανά ΤΕ και δημιουργία και δεύτερου τμήματος όπου υπάρχει ανάγκη. Παράλληλη στήριξη κάθε παιδιού που την έχει ανάγκη, όχι στις περικοπές.
  • Πλήρεις αντισταθμιστικές δομές, όπως ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη διδακτική στήριξη και Τάξη Υποδοχής σε κάθε σχολείο του Δήμου μας. Τάξεις υποδοχής των προσφυγόπουλων και παιδιών μεταναστών. Διδασκαλία της μητρικής τους γλώσσας σε απογευματινά μαθήματα σε σχολικά κτίρια του Δήμου. Σίτιση των παιδιών αυτών και υποστήριξη των οικογενειών τους με στέγαση και εργασία. Ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά που γεννιούνται εδώ και παρακολουθούν το σχολείο.

Αθλητισμός

Για μας ο αθλητισμός είναι ένα μέσο για την κοινωνική ένταξη, την ψυχολογική και σωματική υγεία των ανθρώπων που ζουν στην πόλη, και για την ενίσχυση και ενδυνάμωση των κοινοτήτων τους και των δεσμών μεταξύ τους. Φυσικά, όλα αυτά αφορούν τον αθλητισμό κυρίως ως συμμετοχή και όχι μόνο ως θέαμα, το οποίο κατά κανόνα συνδέεται και με εμπορική δραστηριότητα. Ως εκ τούτου, ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα πρέπει να προχωρήσει σε εκείνες τις κινήσεις που ενισχύουν τον μαζικό και ερασιτεχνικό αθλητισμό, αφήνοντας κατά μέρος ψηφοθηρικές λογικές ενίσχυσης, άμεσης ή έμμεσης, επαγγελματικών σωματείων. 

Πιο συγκεκριμένα, μερικές προτάσεις για την ανάπτυξη του αθλητισμού, ιδιαίτερα του μαζικού και του ερασιτεχνικού, στον Δήμο Θεσσαλονίκης, οι οποίες δίνουν έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και τη συμμετοχή, είναι οι ακόλουθες:

  1. Δωρεάν πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις: Ο Δήμος μπορεί και πρέπει να παρέχει δωρεάν πρόσβαση σε άρτια εξοπλισμένες και ασφαλείς αθλητικές εγκαταστάσεις, γήπεδα και γυμναστήρια, ώστε να είναι προσβάσιμα σε όλους τους κατοίκους της πόλης, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Καμία σκέψη για συνδρομές, εισιτήρια ή τέλη χρήσης, όπως αυτά που επιβλήθηκαν στο Καυτανζόγλειο τον περασμένο Νοέμβριο.
  2. Συντήρηση των υπαρχουσών αθλητικών εγκαταστάσεων και δημιουργία νέων: Σε πολλά σημεία του Δήμου υπάρχουν κατεστραμμένες ή ασυντήρητες αθλητικές εγκαταστάσεις και γήπεδα, ενώ υπάρχουν περιοχές πολύ απομακρυσμένες από οποιονδήποτε χώρο άθλησης. Οι δημοτικοί χώροι άθλησης, όπως τα υπαίθρια γυμναστήρια (πχ. πάρκο ΧΑΝΘ), θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από ανθρώπους κάθε ηλικίας και φυσικής κατάστασης και να μην προορίζονται μόνο για άτομα που επιδίδονται στην καλλισθενική. Σε όλους αυτούς τους χώρους θα πρέπει φυσικά να λειτουργούν δημόσιες βρύσες και να υπάρχουν ειδικά καταρτισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι για τη σωστή συντήρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων 
  3. Εκπαίδευση και επιμόρφωση: Ο Δήμος μπορεί να προσφέρει δωρεάν προγράμματα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης σε προπονητές, εκπαιδευτές και διοργανωτές αθλητικών εκδηλώσεων, προκειμένου να εξασφαλίσει την ποιότητα των αθλητικών προγραμμάτων. Επιπλέον, επιβάλλεται η πρόσληψη γυμναστών/γυμναστριών, αλλά και επαγγελματιών υγείας, για τις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις ώστε να δίνονται οι κατάλληλες κατευθυντήριες οδηγίες στα άτομα που αθλούνται και να αποφεύγονται ατυχήματα.
  4. Ενίσχυση των αθλητικών συλλόγων: Η οικονομική ενίσχυση που παρέχει ο Δήμος σε τοπικούς αθλητικούς συλλόγους, θα πρέπει να πάει κόντρα στις πελατειακές σχέσεις των συλλόγων με τον Δήμο και να γίνεται με γνώμονα τη βελτίωση της αθλητικής ζωής των αθλητών και αθλητριών. Ιδιαίτερα θα πρέπει να ενισχύονται αυτοί που δραστηριοποιούνται σε περιοχές όπου ζουν τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, προκειμένου να προωθηθεί η συμμετοχή των νέων και των λιγότερο προνομιούχων. Το ίδιο ισχύει και με την παραχώρηση των γηπέδων στους -ερασιτεχνικούς- συλλόγους, η οποία θα πρέπει με τέτοιον τρόπο ώστε να μη συνωστίζονται σε ένα γήπεδο πολλές ομάδες και να μη βρίσκουν λογικές ώρες για προπονήσεις.
  5. Διεξαγωγή μαζικών αθλητικών εκδηλώσεων: Είναι σημαντικό ο Δήμος να διοργανώνει, ιδιαίτερα στις γειτονιές της πόλης και όχι μόνο στο κέντρο, μαζικές αθλητικές εκδηλώσεις, όπως αγώνες δρόμου, ποδοσφαιρικά τουρνουά και γιορτές του αθλητισμού, ή έστω να στηρίζει τη διοργάνωσή τους από μη κερδοσκοπικούς φορείς με σκοπό τη συνένωση της κοινότητας και την προώθηση της φυσικής δραστηριότητας. Αυτό που δεν πρέπει να κάνει όμως είναι να θέτει υπό την αιγίδα του αθλητικές διοργανώσεις κερδοσκοπικού ή διαφημιστικού χαρακτήρα, που μετατρέπουν άμεσα ή έμμεσα τον μαζικό αθλητισμό σε εμπόρευμα.
  6. Προαγωγή της ισότητας: Ο Δήμος μπορεί να εφαρμόσει πολιτικές που θα προωθούν τη συμμετοχή των γυναικών ή των ΛΟΑΤΚΙΑ ατόμων σε αθλητικές δραστηριότητες και θα καταπολεμούν τις έμφυλες διακρίσεις στον αθλητισμό. Για παράδειγμα, πρέπει να υπάρξει ουσιαστική οικονομική στήριξη στα σωματεία που έχουν τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών, καθώς διαλύονται κάθε χρόνο ακόμη και τα λίγα που υπάρχουν προκειμένου να δοθούν τα χρήματα στο ποδόσφαιρο ανδρών και στις αντίστοιχες ακαδημίες, παρότι οι ομάδες ανδρών αγωνίζονται κατά βάσει στα τοπικά, ενώ οι ομάδες γυναικών αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της ΕΠΟ.
  7. Κοινωνικός αθλητισμός: Ο Δήμος μπορεί να προάγει τον αθλητισμό ως μέσο κοινωνικής ένταξης, παρέχοντας ευκαιρίες σε πληθυσμιακές ομάδες που αντιμετωπίζουν διακρίσεις ή κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες. Χαρακτηριστικά, θα μπορούσε να ανοίξει τα γήπεδά του σε ομάδες μεταναστών που αναγκάζονται να παίζουν κρίκετ όπου βρουν ή και να φτιάξει τέτοιους χώρους, στα δυτικά κυρίως της πόλης. Το ίδιο ισχύει και για την ενίσχυση της άθλησης των ατόμων με αναπηρία, η οποία είναι πρακτικά ανύπαρκτη σε μια πόλη γενικά  εχθρική απέναντί τους.
  8. Ανοιχτή διαχείριση των αθλητικών υποδομών: Ο Δήμος θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι η διαδικασία διαχείρισης των αθλητικών εγκαταστάσεων θα γίνεται δημοκρατικά και ανοιχτά, με συμμετοχή των κατοίκων, των τοπικών κοινοτήτων και αθλητικών οργανώσεων, ώστε να ανταποκρίνονται στις πραγματικές τοπικές ανάγκες.