Τις τελευταίες μέρες γεμίσαμε ξανά με ταπεινωτικές εικόνες μιας πόλης ρημαγμένης: πλημμυρισμένοι δρόμοι, σπίτια, πλατείες, πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, ιστορικά μνημεία. Περιοχές χωρίς ρεύμα για 12 ώρες. Παστωμένα λεωφορεία να γεμίζουν νερά, από πάνω κι από κάτω. Ντελιβεράδες να παλεύουν με τα κύματα για να σώσουν την ζωή τους από την εργοδοτική αυθαιρεσία και την ανικανότητα των δήμων. Ακόμα και εμείς, που δεν αναλάβαμε πότε κάποια αντίστοιχη ευθύνη, ντρεπόμαστε. Την ίδια ντροπή αισθάνονται πιστεύουμε και χιλιάδες συμπολίτες και συμπολίτισσές μας, οι οποίοι εκφράζουν παντού την οργή, τη στεναχώρια, την απελπισία τους για αυτή την πόλη.
Στην κυβέρνηση ωστόσο, μαζί με τη διοίκηση του Δήμου, δεν νιώθουν ότι χρειάζεται να απολογηθούν για κάτι. Αντίθετα, αλληλοσυγχαίρονται για τα «30 μεγάλα έργα» που προκήρυξαν για το 2030. Η αντιπολίτευση μιλά αφηρημένα για πολιτικές ευθύνες και «αντιπλημμυρικά έργα», αυτά δηλαδή που δεν έκανε όσο είχε η ίδια την ευθύνη.
Εμείς, θέλουμε να μιλάμε συγκεκριμένα: αν θέλουμε μια πόλη πραγματικά ανθεκτική απέναντι στην κλιματική κρίση, δεν φτάνουν τα καθαρά φρεάτια, ούτε χρειάζονται φαραωνικά έργα. Χρειάζονται παρεμβάσεις συγκεκριμένες, απλές και φτηνές, που να δίνουν ανάσα σε μια πόλη πνιγμένη στο τσιμέντο:
- Χρειάζεται να απελευθερώσουμε και να αποκαλύψουμε ξανά στο φως τα μπαζωμένα ρέματα, προσφέροντας έτσι όχι μόνο διεξόδους για το νερό, αλλά και πράσινους διαδρόμους και φυσικούς αγωγούς εξαερισμού της ατμόσφαιρας. Η διοίκηση αντίθετα σχεδιάζει ενυδρεία πάνω στις παλιές εκβολές του μεγαλύτερου ρέματος της πόλης και αφήνει στην πράξη τους εργολάβους να χτίζουν πάνω στις κοίτες, όπως συμβαίνει στο Κρυονέρι της Τούμπας.
- Χρειαζόμαστε ελεύθερους χώρους με χωμάτινο έδαφος και πράσινο για να απορροφούν το νερό. Η διοίκηση αντίθετα, μαζί εδώ με την αντιπολίτευση, ακυρώνει την μοναδική δυνατότητα της πόλης μας να αποκτήσει μητροπολιτικό πάρκο στο χώρο της ΔΕΘ και σχεδιάζει αντί αυτού γιγάντια ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα και πάρκινγκ. Η σημερινή εικόνα των πλημμυρισμένων περιπτέρων αρκεί για να μας θυμίσει ότι η ίδια η ΔΕΘ βρίσκεται πάνω στην μπαζωμένη κοίτη παλιού ρέματος, το οποίο θα συνεχίζει να εκδικείται τους καταστροφείς του.
- Χρειαζόμαστε, τέλος, αποτελεσματικές πολιτικές περιορισμού των ρύπων και της κλιματικής αλλαγής, η οποία όλοι πια αναγνωρίζουν ότι θα εντείνει τέτοια φαινόμενα. Η διοίκηση του δήμου αντίθετα συνεχίζει να χαρίζει ακόμα περισσότερο ζωτικό χώρο στην κυριαρχία του ΙΧ, να κρατά τις δημόσιες συγκοινωνίες στο περιθώριο, να καταστρέφει ιστορικές πλατείες, σαν την Πλατεία Ελευθερίας, για να προσκαλέσει ακόμα περισσότερα ΙΧ στο κορεσμένο κέντρο μιας αβίωτης πόλης.
Το ξέρουμε ότι αλλαγές σαν τις παραπάνω συγκρούονται με ισχυρά συμφέροντα της πόλης και άρα δεν μας βρίσκουν όλους και όλες σύμφωνους και σύμφωνες. Θα ήταν πιο εύκολο και για εμάς να μείνουμε σε γενικότητες για αντιπλημμυρικά έργα και καταγγελίες. Η δική μας όμως δουλειά δεν είναι ούτε να καταγγέλλουμε ούτε να επιδεικνύουμε πόσο ευαίσθητοι είμαστε. Αν δεν αγωνιστούμε για συγκεκριμένες αλλαγές σαν τις παραπάνω, οι θρήνοι για την περιβαλλοντική καταστροφή, για την κλιματική κρίση ή για την επόμενη πλημμύρα, θα είναι είτε υποκριτικοί είτε απλώς άχρηστοι.
Η Πόλη Ανάποδα