Συνάντηση μελών του δημοτικού σχήματος «Η Πόλη Ανάποδα» με την Ένωση Τυφλών Βορείου Ελλάδος «Ο Λουδοβίκος Μπράιγ» πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 23 Απριλίου στα γραφεία της Ένωσης. Στην συνάντηση συμμετείχε και η Μαρία Κέκη, μέλος της συλλογικής εκπροσώπησης.
Η συζήτηση κινήθηκε γύρω από τα πάγια αιτήματα των ατόμων με αναπηρία όρασης στην πόλη μας, τις αρμοδιότητες του Δήμου Θεσσαλονίκης για την επίλυση των μακροχρόνιων προβλημάτων αλλά και τις κινητοποιήσεις της Ένωσης Τυφλών Βορείου Ελλάδος για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Τα μέλη της «Πόλης Ανάποδα», εξέφρασαν την αλληλεγγύη και την συμφωνία τους με τους βασικούς άξονες των αιτημάτων που συζητήθηκαν, όπως και την στήριξη στον αγώνα τους, για μια καλύτερη ζωή. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να ξαναβρεθούν και μετά τις εκλογές, ώστε να συζητηθεί με ποιους τρόπους θα γίνουν πράξη όσα η Ένωση Τυφλών Βορείου Ελλάδος απαιτεί χρόνια, αλλά δεν υλοποιούνται ποτέ.
Ακολουθούν αναλυτικά οι θέσεις της «Πόλης Ανάποδα» για την βελτίωση των συνθηκών ζωής για τα άτομα με αναπηρία όρασης στην Θεσσαλονίκη, έπειτα από την συζήτηση που προηγήθηκε.
Ζωή με αξιοπρέπεια
Η Πόλη Ανάποδα έχει ως βασική αρχή την αποκατάσταση της πρόσβασης των ΑμεΑ σε όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους και τις διαδικασίες, με την ενεργή εμπλοκή των συλλογικοτήτων τους. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με δυσκολία πρόσβασης για το σύνολο των κατοίκων της· στους λιγοστούς ελεύθερους χώρους έρχονται να προστεθούν τα τραπεζοκαθίσματα, η πυκνή στάθμευση, οι άθλιες συνθήκες στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, σε πολλά από τα οποία η προσβασιμότητα είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατη, και οι λιγοστές και ασυντήρητες υποδομές (πεζοδρόμια, ράμπες κτλ).
Τα προβλήματα αυτά έχουν πολλαπλάσιες αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα ζωής των ΑμεΑ. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τα άτομα με αναπηρία όρασης, οι οδηγοί έλευσης τυφλών δεν καλύπτουν βασικά σημεία της πόλης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πεζοδρόμιο επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου (όπου μάλιστα η ανάπλαση έγινε πολύ πρόσφατα!) και το πεζοδρόμιο της Τσιμισκή, ενώ σε σημεία τους δεν είναι λειτουργικοί, όπως στο πεζοδρόμιο της Β. Όλγας. Επίσης ανύπαρκτη είναι και η ηχητική σήμανση στους φωτεινούς σηματοδότες, με ελάχιστες εξαιρέσεις σε διασταυρώσεις κοντά στην περιοχή της Σχολής Τυφλών.
Πέραν των ζητημάτων προσβασιμότητας και υλικών υποδομών, ανύπαρκτη είναι και η υποστήριξη του Δήμου στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την βοήθεια των ατόμων με αναπηρία όρασης. Όλοι οι Δήμοι οφείλουν να παρέχουν υπηρεσίες εκπαίδευσης, σχετικής με την εκμάθηση του ατόμου στην μετακίνηση στον χώρο και καθημερινών δραστηριοτήτων όπως μαγείρεμα, υγιεινή κ.τ.λ., από ειδικευμένους εκπαιδευτές. Εξάλλου, στην εποχή της κρίσης και στην πρωτεύουσα της ανεργίας, η δυσκολία για την εύρεση εργασίας είναι πολύ μεγαλύτερη για ένα ΑμεΑ. Ο Δήμος πρέπει να υποστηρίξει με κάθε δυνατό τρόπο την κατάλληλη εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία όρασης, αλλά και να προωθήσει την περαιτέρω κατάρτισή τους σε επαγγελματικές δεξιότητες. Τέλος, μεγάλος είναι και ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία όρασης που χρειάζονται υποστήριξη μέσω της υπηρεσίας «Βοήθεια στο Σπίτι», όμως η υποστήριξη που παρέχεται σε άτομα με τύφλωση στην Θεσσαλονίκη είναι μηδενική.
Τα προβλήματα όμως δυστυχώς, δεν τελειώνουν όμως εδώ. Αποκορύφωμα της μηδενικής ενασχόλησης των δημοτικών αρχών (τόσο της παρούσας, όσο και προηγούμενων) με την διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία όρασης, είναι η ίδρυση του Γηροκομείου και Πολυχώρου, για τους ηλικιωμένους τυφλούς. Εδώ και πολλά χρόνια (επίσημα από την απόφαση του Αρείου Πάγου που έγινε αποδεκτή από τον Δήμο το 2007) υπάρχει ένας ελέφαντας στο δημοτικό συμβούλιο, 1.5 εκατομμύριο ευρώ, προερχόμενο από δωρεά, που προορίζεται για την ίδρυση του Γηροκομείου, περιμένει στο συρτάρι. Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στον Δήμο Θεσσαλονίκης, ο οποίος είναι αρμόδιος να προχωρήσει στις διαδικασίες αξιοποίησης των χρημάτων, αλλά και της ακίνητης περιουσίας της πρώην Σχολής Τυφλών (νυν ΚΕΑΤ). Μέχρι τώρα ο Δήμος δεν είχε -ή μάλλον δεν ήθελε να- αντιληφθεί το μέγεθος των αναγκών των ηλικιωμένων τυφλών, αγνοώντας επί μια δεκαετία τις κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις των τυφλών στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Συμπυκνώνοντας όλα τα παραπάνω, κρίνεται επιτακτικό να προχωρήσει άμεσα ο Δήμος Θεσσαλονίκης στην:
- Αξιοποίηση της δωρεάς και στην ίδρυση του Γηροκομείου για ηλικιωμένους τυφλούς.
- Αναβάθμιση των υποδομών του, με την ανάπλαση των πεζοδρομίων, την εισαγωγή οδηγών έλευσης τυφλών και ραμπών (ξεκινώντας από τις κεντρικές αρτηρίες) και στην εισαγωγή ηχητικής σήμανσης (σε συνεργασία και με την Περιφέρεια) σε όλα τα φανάρια της πόλης.
- Δημιουργία υπηρεσίας κινητικότητας, προσανατολισμού και καθημερινών δεξιοτήτων.
- Ίδρυση προστατευόμενων εργαστηρίων, για την δημιουργική απασχόληση και κοινωνική ένταξη των συμμετεχόντων.
- Εφαρμογή προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι».
Ως Πόλη Ανάποδα γνωρίζουμε ότι τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ. Η Θεσσαλονίκη έχει να κάνει πολλά βήματα ακόμη για την διασφάλιση μιας ανθρώπινης διαβίωσης για τους κατοίκους της. Η δημιουργία ελεύθερων χώρων υψηλού πρασίνου, ο έλεγχος στον όγκο των τραπεζοκαθισμάτων, οι ποιοτικές και φθηνές μεταφορές και η δίκαιη αντιμετώπιση όλων των κοινωνικών ομάδων της πόλης μας, είναι προτεραιότητα μας. Όλα αυτά αποτελούν πάγιες διεκδικήσεις και των ατόμων με αναπηρία όρασης στην πόλη μας, και καλούμε όλους του κατοίκους της Θεσσαλονίκης να τα αγκαλιάσουν και να σταθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους για ανθρώπινη διαβίωση. Εμείς θα παλέψουμε, και εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου, ώστε να επιλυθούν τα αυτονόητα και την επόμενη μέρα να μπορούμε συζητήσουμε για την πραγματική αναβάθμιση της πόλης και την καθολική προσβασιμότητά της από όλες τις κοινωνικές ομάδες.