Υπάρχουν κάποια ζητήματα για τα οποία ευχόμαστε να μη χρειαζόταν να γράφουμε ανακοινώσεις. Μερικούς μήνες πριν, όταν η διοίκηση του Δήμου ξήλωνε «πιλοτικά» μερικά πασσαλάκια στην οδό Μητροπόλεως, απαντούσε δημόσια ότι αυτό αφορούσε σημεία όπου η ύπαρξή τους προκαλούσε κυκλοφοριακό πρόβλημα. Όταν αργότερα αφαιρέθηκαν τα πασσαλάκια από τη Λεωφόρο Στρατού, εκεί ήταν η πίεση των καταστηματαρχών που «ανάγκασε» τη δημοτική αρχή να τα αφαιρέσει. Τώρα είναι η σειρά της οδού Ερμού και η επίσημη εξήγηση που έδωσε ο δήμαρχος ήταν η διευκόλυνση του «επιχειρείν».
Ας είμαστε ειλικρινείς, τα πασσαλάκια ήταν μια απλή ασπιρίνη (για να θυμηθούμε μια προσφιλή στον δήμαρχο έκφραση) στο συγκοινωνιακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης. Κατά κοινή ομολογία όμως είχαν περιορίσει το διπλοπαρκάρισμα στους δρόμους όπου υπήρχαν διευκολύνοντας έτσι τη διέλευση των ΙΧ και των λεωφορείων του ΟΑΣΘ.
Η αφαίρεσή τους λοιπόν δεν αποτελεί μόνο ένα πλήγμα στην καθημερινότητά μας, αλλά, πολύ περισσότερο, έρχεται να συμπληρώσει κινήσεις όπως την ακύρωση πεζοδρομήσεων, τις σκέψεις για υπόγειο πάρκινγκ στην πλατεία Ελευθερίας και την ουσιαστική αδιαφορία για τον πολύπαθο ΟΑΣΘ, πέραν των αναρίθμητων δηλώσεων εντυπωσιασμού από τον δήμαρχο. Η κατεύθυνση είναι φανερή, η παρούσα διοίκηση δεν θέλει και δεν μπορεί να λύσει προς το συμφέρον των πολλών το χρόνιο και ζωτικής σημασίας ζήτημα της μετακίνησης.
Η πόλη μας φυσικά χρειάζεται πολλά περισσότερα από πασσαλάκια, ώστε να χαράξει έναν δρόμο προς μια βιώσιμη, περιβαλλοντικά δίκαιη και κοινωνικά αναγκαία κατεύθυνση. Ξεκινώντας από τις αποκλειστικές λεωφορειολωρίδες, ένα ασφαλές, συντηρημένο και πλήρες δίκτυο ποδηλατοδρόμων, τα αξιόπιστα, επαρκή, φθηνά και δημόσια λεωφορεία, και συνεχίζοντας με λύσεις που, σε άλλες πόλεις είναι αυτονόητες, αλλά εδώ φαντάζουν εξωτικές, όπως ανανέωση του στόλου με ηλεκτροκίνητα οχήματα, οργανική ένταξη εναλλακτικών ΜΜΜ (θαλάσσιες μεταφορές, τραμ), και συνολική αναδιάταξη των ΜΜΜ μετά την έναρξη λειτουργίας του μετρό.