Καθημερινά σε όλο τον κόσμο οι γυναίκες εργαζόμενες, άνεργες, μητέρες, μετανάστριες, πρόσφυγες, lgbtqi+, ΑμεΑ, έφηβες, ενήλικες και ηλικιωμένες ζούμε σε μία ασφυκτική πραγματικότητα που μας επιβάλλεται από τον καπιταλισμό και την πατριαρχία.
Στην Ελλάδα του 2019, δεκάδες περιστατικά γυναικοκτονιών έχουν έρθει στο προσκήνιο αναδεικνύοντας το παρόν κοινωνικό πλαίσιο. Η πατριαρχία δολοφονεί. Δολοφονεί γυναίκες που δεν παραδίδουν τα κορμιά τους στον βιασμό, δολοφονεί γυναίκες που δεν ζουν όπως θέλουν οι πατεράδες τους, δολοφονεί γυναίκες πίσω από τις κλειστές πόρτες της αγίας ελληνικής οικογένειας. Και δεν περιορίζεται εκεί.
Η πατριαρχία πλήττει εξίσου τους άντρες, δολοφονεί τους μη αρρενωπούς, τους διαφορετικούς, όπως ήταν η περίπτωση του Γιακουμάκη στα Γιάννινα και η σοκαριστική περίπτωση δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου μέσα στο κέντρο της Αθήνας.
Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου έχει καταγραφεί πλήθος ομοφοβικών και σεξιστικών περιστατικών τόσο σε χώρους εργασίας, όσο και στον δρόμο, όπου ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί βαθιά στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, όπου τα Μακεδονικά συλλαλητήρια επέτρεψαν στα φασιστοειδή στοιχεία να ξετρυπώσουν και να παρελάσουν, όπου η Εκκλησία διαπλέκεται βαθιά με το κράτος και την αυτοδιοίκηση, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία η συλλογικοποίηση των από τα κάτω και η απρόσκοπτη πάλη για να ζήσουμε αλλιώς.
Ως Πόλη Ανάποδα και Δύναμη Ανατροπής θέτουμε ως απόλυτη προτεραιότητα την πάλη ενάντια στην πατριαρχία και όλες τις εκφάνσεις της, τον σεξισμό, την ομοφοβία, την τρανσφοβία.
Και για να μην τρέφονται αυταπάτες, η πατριαρχία είναι δομικό στοιχείο του καπιταλισμού, που τη χρησιμοποιεί για να κερδοφορεί πάνω στις ζωές και τα κορμιά των γυναικών. Η σεξουαλική παρενόχληση εργοδοτών και προϊσταμένων, οι απολύσεις σε περίπτωση κύησης, η μισθολογική ανισότητα σε σχέση με τους άντρες συναδέρφους, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και επισφάλειας, οι περικοπές του κράτους πρόνοιας, ο καθημερινός σεξισμός και οι έμφυλες διακρίσεις στην εργασία, στη σχολή, στο σχολείο, στο σπίτι εξασφαλίζουν την εκμετάλλευση.
Το φεμινιστικό, λοιπόν, επίδικο της γυναικείας εκπροσώπησης και ορατότητας στη δημόσια σφαίρα είναι κάτι παραπάνω από επιτακτικό. Και ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποτελεί ακριβώς ένα τέτοιο πεδίο πάλης όπου φεμινιστικά αιτήματα μπορούν να διεκδικηθούν και να έχουν υλικά αποτελέσματα.
Ταυτόχρονα και παράλληλα με τις φεμινιστικές διεκδικήσεις, αγωνιζόμαστε για την ορατότητα, την ισότητα και τις διεκδικήσεις της lgbtqi+ κοινότητας. Καμία και κανείς δεν πρέπει να φοβάται να ερωτεύεται, να εκφράζεται, να κυκλοφορεί στον δρόμο και να ζει όπως θέλει. Και απαιτούμε μια δημοτική αρχή που θα μεριμνήσει ώστε κανείς και καμία να μην αισθάνεται ανασφάλεια στον κοινωνικό αστικό ιστό.
Ως Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής διεκδικούμε:
1. Ο Δήμος να μη συνεργάζεται με προμηθεύτριες επιχειρήσεις που επιβάλλουν ελαστικές σχέσεις εργασίας, ειδεχθείς συμβάσεις απαγόρευσης κυήσεων και μισθολογική ανισότητα. Διεκδικούμε μόνιμες, σταθερές και ισότιμες θέσεις εργασίας στις υπηρεσίες και δομές του Δήμου. Καμία ελαστική σχέση εργασίας, καμία υπερωρία απλήρωτη και μισθολογική ισότητα στις δημοτικές δομές και επιχειρήσεις.
2. Την ίδρυση δομών που να υποστηρίζουν τις εργαζόμενες μητέρες, όπως δημοτικά εστιατόρια, ενίσχυση και αύξηση των δημοτικών κέντρων δημιουργικής απασχόλησης (ΚΔΑΠ) και των παιδικών & βρεφονηπιακών σταθμών.
3. Την ενίσχυση των υπαρχουσών και τη δημιουργία επιπλέον δημοτικών δομών υποστήριξης για τις γυναίκες και τα lgbtqi+ θύματα βίας, ώστε να δίνονται διέξοδοι απομάκρυνσης από τοξικά οικογενειακά περιβάλλοντα.
4. Την ίδρυση δημοτικών κέντρων οικογενειακού προγραμματισμού με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που θα παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες γύρω από ζητήματα σεξουαλικής υγείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, πρόληψης και θα λειτουργούν συμπληρωματικά με το ΕΣΥ.
5. Μέχρι την οριστική κατάργηση οποιασδήποτε διάκρισης, διεκδικούμε οι δημοτικές αρχές να μεριμνήσουν για δημοτικές δομές φιλοξενίας lgbtqi+ προσφύγων, καθώς και για lgbtqi+ γηροκομείο για την άμβλυνση των φαινομένων ομοφοβίας και τρανσφοβίας.
6. Την αξιοποίηση των δημοτικών μέσων ενημέρωσης για τη διεξαγωγή εκστρατειών ενημέρωσης για την ισότητα των δύο φύλων, και για ζητήματα προσδιορισμού φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, με στόχο την ενημέρωση και την ανάπτυξη του σεβασμού στη διαφορετικότητα.
7. Τη διοργάνωση ενημερωτικών ημερίδων, εκδηλώσεων και σεμιναρίων από το τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Δήμου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, για ενημερώσεις σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, τόσο για ζητήματα σεξουαλικής υγείας και πρόληψης όσο και για ζητήματα ισότητας και σεξουαλικού προσανατολισμού.
8. Την ένταξη κύκλου επιμόρφωσης για το φύλο και την σεξουαλικότητα στο πρόγραμμα «Σχολές Γονέων» της Διεύθυνσης Κοινωνικής Προστασίας & Δημόσιας Υγείας του Δήμου Θεσσαλονίκης.
9. Την αδιάκοπη συνέχεια των πορειών υπερηφάνειας (Pride), που αποτελούν απαραίτητες διοργανώσεις, οι οποίες ενισχύουν την ορατότητα της lgbtqi+ κοινότητας και θα παλέψουμε ενάντια σε οποιαδήποτε φωνή σταθεί εμπόδιο και τροχοπέδη. Όμως, τα Pride δεν πρέπει να αποτελούν μέσα κερδοφορίας και ξεπλύματος πολιτικών σκοπιμοτήτων (βλ. αμερικάνικη πρεσβεία κλπ.) Η διοργάνωση πρέπει να επιτρέπει τις από τα κάτω διεργασίες προετοιμασίας και υλοποίησης των Pride, με την προάσπιση των δημοκρατικών διαδικασιών και την ανοιχτή συμμετοχής όλων των συλλογικοτήτων.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης πρέπει επιτέλους να ακούσει τις φεμινιστικές και lgbtqi+ διεκδικήσεις και το Ενωτικό Ψηφοδέλτιο «Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής» με 50% γυναικεία συμμετοχή στον Δήμο και 46% εν συνόλω, δίνει ένα ηχηρό μήνυμα για την επόμενη μέρα στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και εκτός από αυτό.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε όπως θέλουμε και θα γυρίσουμε την πόλη ανάποδα για να το πετύχουμε!