Πληροφορηθήκαμε -πάλι μέσω της γνωστής, δημοκρατικής διαδικασίας των συνεντεύξεων, διαρροών και αντικρουόμενων δηλώσεων- ότι η διοίκηση του Δήμου σκέφτεται να παραχωρήσει σε κάποιες επιχειρήσεις εστίασης επιπλέον χώρο για εξωτερικά τραπεζοκαθίσματα, προτείνοντας ακόμα και πεζοδρομήσεις οδών. Με δεδομένη τη δυσκολία των μαγαζιών να λειτουργήσουν τηρώντας τις νέες ρυθμίσεις, αυτή είναι μια εύλογη πρόταση.
Αυτό που μας προβληματίζει είναι ότι η διοίκηση έχει δώσει ως τώρα πολύ αρνητικά δείγματα όσον αφορά τον σεβασμό της στους δημόσιους, ελεύθερους χώρους. Να θυμηθούμε λίγα παραδείγματα:
- Επιμονή να ανατρέψει τον σχεδιασμό για την Πλατεία Ελευθερίας και να ξαναφέρει από το παράθυρο την προοπτική ενός (ιδιωτικού και ακριβού) υπόγειου πάρκινγκ, καταδικάζοντάς την να παραμείνει για χρόνια Πλατεία Λαμαρίνας.
- Ενθουσιασμό για τα σχέδια ανάπλασης της ΔΕΘ, τα οποία στερούν από την πόλη μας την τελευταία ευκαιρία για ένα μεγάλο χώρο πρασίνου στο κέντρο.
- «Όραμα» για ζωντάνεμα της Πλατείας Δικαστηρίων με δωρεάν -και επ’ αόριστον, κατά πώς φαίνεται- παραχώρησή της σε κακόγουστα υπαίθρια καταστήματα.
- Απροθυμία να συμμαζέψει τις μεγάλες επιχειρήσεις που καταχρώνται εδώ και χρόνια το δημόσιο χώρο με παράνομα τραπεζοκαθίσματα, παραπετάσματα και μόνιμες κατασκευές, ιδιαίτερα στο κέντρο, την παραλία και την Πλ. Αριστοτέλους.
- Και τελείως πρόσφατα, απίστευτα βιαστικό -κυριολεκτικά εν μία νυκτί- κλείσιμο της Νέας Παραλίας και του Σέιχ Σου, για επικοινωνιακούς λόγους και χωρίς κανένα επιδημιολογικό δεδομένο.
Αυτό το βεβαρημένο ιστορικό μάς κάνει να ανησυχούμε όταν ο κ. Ζέρβας ετοιμάζεται να εκχωρήσει επιπλέον δημόσιο χώρο σε εμπορικές χρήσεις. Αναγνωρίζουμε ωστόσο την έκτακτη συνθήκη και -κυρίως- μοιραζόμαστε την αγωνία να μην χάσουν τη δουλειά τους οι συνάδελφοι κι οι συναδέλφισσές μας που περιμένουν να επιβιώσουν με βάση τα -πετσοκομμένα και πολλές φορές μαύρα- μεροκάματα στις επιχειρήσεις εστίασης. Θα δεχόμασταν λοιπόν μια λελογισμένη αύξηση του χώρου που καταλαμβάνουν τα τραπεζοκαθίσματα, θέτοντας όμως τους παρακάτω όρους:
– Να αυξηθεί ο χώρος, χωρίς να αυξηθεί ο αριθμός των θέσεων.
– Όλες οι επιχειρήσεις του Δήμου να αντιμετωπιστούν με ισονομία, ανεξάρτητα της θέσης τους. Δεν γίνεται να ευνοούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις της παραλιακής, για να κλείσουν οι υπόλοιπες. Αντίθετα, πρέπει να ευνοηθούν οι μικρότερες επιχειρήσεις, αυτές που προκαλούν μικρότερη επιβάρυνση στον δημόσιο χώρο και κινδυνεύουν σήμερα περισσότερο με λουκέτο.
– Η παραχώρηση επιπλέον χώρου για τραπεζοκαθίσματα θα πρέπει να γίνεται με επιτόπιο έλεγχο, ώστε να μην εμποδίζει την κυκλοφορία των πεζών και τη διέλευση των ΑμεΑ, να μην καταλαμβάνει πεζοδρόμια και ποδηλατοδρόμους. Όπου αυτό είναι εφικτό, ο χώρος θα πρέπει να αφαιρείται από τα ΙΧ και όχι από τους πεζούς.
– Σε κάθε περίπτωση, η όποια επιπλέον παραχώρηση να είναι προσωρινή, όσο διαρκούν τα μέτρα.
– Ειδικά για την πεζοδρόμηση της Λεωφόρου Νίκης, πάγιο αίτημα κινημάτων της πόλης για δεκαετίες, αν τελικά προχωρήσει, δεν θα πρέπει να συνοδευτεί σε καμία περίπτωση από την επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων επί του οδοστρώματός της, αλλά μόνο από την εξ ολοκλήρου παραχώρησή της στους πεζούς, τους ποδηλάτες και τις ποδηλάτισσες.
– Από τη ρύθμιση θα πρέπει να εξαιρούνται όλες οι επιχειρήσεις που ήδη καταπατούν τον δημόσιο χώρο με μόνιμες κατασκευές και πλεονάζοντα τραπεζοκαθίσματα, στις οποίες φυσικά πρέπει να επιβληθεί το ανάλογο πρόστιμο.
– Είναι ευκαιρία επίσης ο Δήμος, σε συνεργασία με την Επιθεώρηση Εργασίας, να υποστηρίξει έμπρακτα τα δικαιώματα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και να αποκλείσει από τη ρύθμιση όσες τα καταπατούν.
Με αυτές τις προτάσεις μπαίνουμε σε αυτή τη συζήτηση –η οποία όμως πρέπει να γίνει ανοιχτά και δημοκρατικά στο Δημοτικό Συμβούλιο και όχι σε κλειστά γραφεία και ιστοσελίδες. Ο κ. Ζέρβας πρέπει επιτέλους να σταματήσει τις δηλώσεις για οτιδήποτε προτού καν ολοκληρώσει τις σκέψεις του επ’ αυτού και να δείξει κάποιον σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες διαβούλευσης.
Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής